Τριήμερο στον ξενώνα Εν Δημητσάνη με πολλές βόλτες
Στη Δημητσάνα είχα ξαναπάει και μου άρεσε πολύ, είχα μείνει σε ωραίους ξενώνες, είχα φάει παραδοσιακά φαγητά και είχα δει ωραία μέρη τριγύρω. Πάντα μου άρεσαν τα ορεινά χωριά που,όπως η Δημητσάνα,έχουν ιστορική σημασία, είναι καλοδιατηρημένα, με πετρόχτιστα αρχοντικά,πλακόστρωτα καλντερίμια, όμορφες εκκλησίες και πλατείες.
Όταν με κάλεσαν για να περάσω ένα διήμερο στον ξενώνα Εν Δημητσάνη, για να τους πω τη γνώμη μου και να καταγράψω την εμπερία μου, πρώτα σκέφτηκα ότι θα ήταν μια υπέροχη ευκαιρία να ξαναδώ αυτό το πανέμορφο, ιστορικό χωριό και μετά ότι θα έμενα σε έναν ακόμη όμορφο, ορεινό ξενώνα.
Φτάνοντας μετά από εύκολη διαδρομή και οδηγώντας παράλληλα στον ποταμό Λούσιο σε πολλά σημεία, αφήνεις το αυτοκίνητο στο parking του υπέροχου, από την πρώτη ματιά ξενώνα, και λες:" αχ τι ωραία, σε 5 λεπτά με τα πόδια είμαι στο κέντρο της Δημητσάνας, χωρίς να με νοιάζει που θα παρκάρω, αν ενοχλώ και πάρω κλήση, κι απλά κάνω τη βόλτα μου ". Κι έτσι θα κάνω κι εγώ!
Ανοίγει η κεντρική πόρτα και σε υποδέχονται όλοι με χαμόγελο και εγκαρδιότητα, αμέσως νοιώθεις φιλοξενούμενος κι όχι πελάτης.Και καταλαβαίνεις ότι δεν πρόκειται για έναν ακόμη παραδοσιακό ξενώνα.
Στον όμορφο και ζεστό χώρο υποδοχής όπου βασιλεύει το μεγάλο τζάκι, τα κλασσικά έπιπλα,και οι αναπαυτικοί καναπέδες, έρχεσαι για τον πλούσιο πρωϊνό μπουφέ, για καφέ ή ποτό το βράδυ, και απολαμβάνεις απαλή μουσική και τη μαγευτική θέα σε όλο το χωριό από τα παράθυρά του.
Ο Εν Δημητσάνη, έχει
βραβείο από το tripadvisor σαν travellers' choice, και βαθμολογία επισκεπτών από το booking 9,6. Δεν είναι τυχαίες αυτές οι βαθμολογίες κι αυτό το βιώνεις μόλις έρθεις.
Ο ιδιοκτήτης , Στέφανος Τσέκας, έχτισε τον ξενώνα, εδώ όπου στεγαζόταν πριν χρόνια το τυροκομείο του παππού του και δημιούργησε μια μικρή μονάδα απο 5 junior suites και 5 deluxe δωμάτια που δε σε αφήνουν να φύγεις έυκολα για να δεις τα γύρω μέρη. Είναι εξαιρετικός επαγγελματίας, φιλόξενος και πάντα ανήσυχος, ψάχνει τι επιθυμεί ο επισκέπτης, πως να κάνει ομορφότερη τη διαμονή του και με τι τρόπο να καλυτερεύει συνεχώς τον ξενώνα του και τις υπηρεσίες που προσφέρει.
Διαμονή: Όλα τα δωμάτια έχουν διαφορετική διακόσμηση και ονόματα, πριν κάνεις κράτηση, μπαίνεις στο site http://www.en-dimitsani.gr
και διαλέγεις αυτό που σου αρέσει. Το πιο δημοφηλές δωμάτιο είναι ο Κέδρος, αφού όλα του τα έπιπλα έιναι φτιαγμένα στο χέρι από ντόπιο τεχνίτη και όλα από ξύλο κέδρου, που το κάνει τόσο ξεχωριστό.
Το δωμάτιο μου, ο Νάρκισσος είχε ωραία ξύλινα έπιπλα, επίσης ξύλινα ταβάνια,κάποια πολύ ιδιαίτερα και ζεστά κομμάτια,μεγάλο τζάκι,υπέροχο κρεββάτι με ορθοπεδικό στρώμα και όπως όλα τα δωμάτια, πουπουλένιο πάπλωμα και λευκά είδη της εταιρείας nef-nef.
Στο μικρό του σαλονάκι με υπόδεχτηκε κέρασμα τσίπουρο αλλά το ίδιο συμβαίνει σε όλα τα δωμάτια. Το καλοριφέρ το ρυθμίζεις στη θερμοκρασία που θέλεις και στο τζάκι θα βρείς άφθονα δωρέαν ξύλα. Ακόμα κι αν δεν ξέρεις να το ανάβεις , θα έρθουν να σε βοηθήσου ώστε να απολαύσεις όσο θέλεις τη θαλπωρή και την παρέα του. Τις νύχτες που η θερμοκρασία ήταν κάτω πό το μηδέν, το δωμάτιο ήταν η καλύτερη ζεστή φωλιά.
Τα δωμάτια όλα έχουν ωραίο μπαλκόνι, από όπου βλέπεις όλη τη Δημητσάνα και ακούς το Λούσιο να περνάει από το φαράγγι.
Στο μπάνιο μου και τι δε βρήκα: όμορφα έπιπλα, σεσουάρ,παντόφλες κι ωραίο μπουρνούζι. Σημαντικό: άφθονα καλλυντικά μπάνιου από την Apivita,πράγμα πολύ ανακουφιστικό αφού δεν παίρνω πια μαζί μου στα ταξίδια όλα αυτά τα μπουκαλάκια που βαραίνουν τις αποσκευές. Απλα ελπίζω, όπου πάω, να βρω καλής ποιότητας προϊόντα, κι εδώ τα βρήκα και με το παραπάνω.
Φυσικά η πιο όμορφη έκπληξη έιναι η μεγάλη καμπίνα υδρομασάζ, που έχουν όλα τα δωμάτια και το πολύ χαλαρωτικό χαμάμ που έχουν τα μπάνια στις junior suites.
Μετά από όλη αυτή την τελετουργεία, τυλίγεσαι στο μπουρνούζι σου, κάθεσαι στο δωμάτιό σου και απολαμβάνεις, τη θέα, κάποια ταινία στην OTE tv σου, είτε τη μουσική που αγαπάς αφού το wifi τρέχει σφάιρα σε όλους τους χώρους του ξενώνα.
Πρωϊνό: αυτό αποτελεί ξεχωριστό κεφάλαιο γαι τον ξενώνα, αφού όλα ετοιμάζονται εδώ από τα άξια χέρια της Αγγελικής και της Άννας, που επιμελούνται τον ξενώνα, και όχι απλά είναι νόστιμα αλλά αγνά και πραγματικά σπιτικά.
Η ποικιλία δε είναι μοναδική, και κάνει εντύπωση ακόμα και σε όσους έχουν δοκιμάσει δεκάδες πρωινά τόσο σε ξενώνες όσο και καλά ξενοδοχεία. Από που να αρχίσω, από το φρεσκοστυμμένο χυμό πορτοκάλι και τον ελληνικό καφέ στη χόβολη, που ετοιμάζεται μπροστά σου; Ακολουθούν όλοι οι καφέδες που μπορεί να προτιμάς, χωρίς χρέωση, εκεί που αλλού η μόνη δωρεάν επιλογή είναι ο καφές φίλτρου.
Τα αλλαντικά και τα τυριά συνοδεύονται από 2 ειδών ψωμιά ξυλόφουρνου και τα χωριάτικα αβγά είναι διαθέσιμα βραστά ή τηγανιτά μάτια(η αδυναμία μου) ή ομελέτα που ετοιμάζεται κι αυτή μόλις την παραγγείλεις. Εγώ προσωπικά που αγαπώ τις πίτες, λατρεψα την σπανακότιτα με χερίσιο φύλλο αλλά και τα χειροποίητα γλυκά: την γαλατόπιτα, τη μπουγάτσα και την πάστα φλώρα με μαρμελάδα σύκο.
Τα 3 είδη δημητριακών συνδιάζονται με γάλα ή ντόπιο γιαούρτι και μέλι.
Οι χειροποίητες μερμαλάδες σύκο και κυδώνι έχουν εξαιρετική γεύση και ταιριάζουν τέλεια με τα ζεστά κρουασάν, τα κέικ και τα κουλουράκια. Παίρνεις το πρωϊνό σου στο ζεστό σαλόνι με τη εξαιρετική θέα στη Δημητσάνα, αν όμως προτιμάς να μείνεις στο δωμάτιο, μπορούν να σου το φέρουν εκεί.
Μετά από τέτοιο πρωϊνό και τόση θαλπωρή δε σου κάνει καρδιά να βγεις έξω. Όμως η περιοχή έχει τόσα ενδιαφέροντα μέρη να επισκεφτείς που αποχωρίζεσαι τον ξενώνα για λίγες ώρες, μέχρι να περιποιηθούν το δωμάτιό σου και να το ξαναβρείς πεντακάθαρο και θελκτικό. Μου έδωσαν τις απαράιτητες πληροφορίες και συστάσεις και αυτό το τριήμερο road trip γέμισε με όμορφες εικόνες και εμπειρίες.
Βόλτες: από που να αρχίσω τις βόλτες; μα φυσικά από τη Δημητσάνα που σε καλεί να περπατήσεις στα στενάκια της, να ανέβεις ψηλά στους 2 λόφους στους οποίους είναι χτισμένη η αρχαία Τεύθις, να δείς το σπίτι του Παλαιών Πατρών Γερμανού και τις επιβλητικές εκκλησίες της. Εδώ γεννήθηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Γρηγόριος Ε' , του οποίου το σπίτι στεγάζει το Εκκλησιαστικό Μουσείο. Η περιήγηση στο χωριό σε γεμίζει όμορφες εικόνες: το ψηλό ρολόι, τα όμορφα μαγαζάκια, αλλά και οι παραδοσιακές ταβέρνες και τα περιποιημένα καφέ- μπαρ σε κρατούν για πολλές ώρες.
Ο δρόμος μας έφερε και στην Ιστορική Ιερά Μονή Προδρόμου που βρίσκεται πραγματικά κρυμμένη στο φαράγγι του Λούσιου, και φτάνεις μετά από μια πανέμορφη, σχετικά εύκολη διαδρομή στο δάσος.
Χτισμένη τον 16ο αιώνα σε ένα κατακόρυφο βράχο, σου κόβει την ανάσα η θέα της μόλις την αντικρύσεις για πρώτη φορά.
Με τα κατάλληλα παπούτσια και όρεξη για περπάτημα, θαυμάζεις το πράσινο και ακούς το ποτάμι να κυλά καθώς πλησιάζεις. Απέναντι αντικρύζεις και τη Ιερά Μονή Φιλοσόφου(εδώ βρίσκεται και το κρυφό σχολειό) που και σε αυτήν μπορείς να φτάνεις με τα πόδια από εδώ, αλλά και με αυτοκίνητο.Η μοναστική παράδοση εδώ αρχίζει από το 12ο αιώνα,και οι Μονές αυτές μαζί με την Ιερά Μονή Αιμυαλών αποτελούν τις πιο επισκέψημες της Αρκαδίας.
Ακολουθεί επίσκεψη στην πανέμορφη Στεμνίτσα με την πλατεία της, τα καφέ της και τα όμορφα μαγαζιά με ντόπια προϊόντα καθώς και τα γνωστά ασημικά της.
Το χωριό αποτελεί ιστορικό διατηρητέο οικισμό από το 1985 και ξεχωρίζει για τη θέση του, τα πέτρινα αρχοντικά του και την ιστορική του συμβολή, καθώς κηρύχθηκε πρώτη πρωτεύουσα της επαναστατημένης Ελλάδας αλλά και γέννησε τη δημόσια Σχολή Αργυροχρυσοχοϊας, αναδυκνύοντας έτσι το επαγγέλμα αυτό.
Ένας ζεστός καφές ήταν ό,τι έπρεπε για ξεκούραση ακολουθώντας μια βόλτα γύρω από τον οικισμό μας γέμισε εικόνες αρχοντιάς και παράδοσης.
Στο δρόμο της επιστροφής φυσικά εφοδιάστικα χειροποίητα προϊόντα για το σπίτι.
Άλλο ενα όμορφο χωριό που μπήκε στην καρδιά μου είναι τα Λαγκάδια, καθώς στο δρόμο της επιστροφής μια μικρή παράκαμψη έφτανε για να θαυμάσω την εξαιρετική του θέση και ομορφιά του και υποσχέθηκα στον εαυτό μου να επιστρέψω.
Δε θα μπορούσα να φύγω, χωρίς μια να επισκεφθώ το Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης, λίγα λεπτά μετά τη Δημητσάνα, για να θαυμάσω την εξαιρετική δουλειά σε όλες τις αίθουσες που εστιάζουν στις προβιομηχανικές τεχνικές που αξιοποιούσαν το νερό.
Εδώ βλέπεις τη νεροτριβή, τον αλευρόμυλο, το βυρσοδεψείο και φυσικά το μπαρουτόμυλο με τα κοπάνια. Σημαντικό, αφού η Δημητσάνα ήταν το κυριότερο κέντρο ανεφοδιασμού σε μπαρούτι κατά τον Επαναστατικό Αγώνα.Όλα τα κτίσματα είναι μεσα σε πανέμορφο τοπίο και η όλη εμπειρία πολύ κατατοπιστική και χρήσιμη. Είναι το πλέον κατάλληλο μέρος για παιδιά για να γνωρίσουν τεχνικές και παραδόσεις που δεν υπάρχουν πια. Πληροφορίες θα βρείτε στο site: www.piop.gr
Φαγητό, καφές, ποτό: μετά από το χορταστικό πρωϊνό του ξενώνα το μόνο κύριο γεύμα που μπορούσα να δοκιμάσω ήταν μεσημεριανό σε κάποιες ταβέρνες σε γύρω χωριά, που είναι γνωστές και προτινόμενες για τα καλά τους υλικά και τις σπιτικές τους γεύσεις. Πραγματικά, είναι χαρά, να βλέπεις ότι ακόμα και σε τουριστικά μέρη με πολυ επισκεψιμότητα βρίσκεις τυπικές Ελληνικές ταβέρνες, που χρησιμοποιούν ντόπια προϊόντα και όχι τυποποιημένα.
Στο χωριό Μαγούλιανα,που βρίσκεται στα 1365 μέτρα υψόμετρο και έχει φοβερή θέα, στην ταβέρνα του Ιωσήφ, με την παραδοσική αλλά όχι βαρετή διακόσμηση, δοκίμασα το φημισμένο τους τυρόψωμο, και εξαιρετικά δικά τους κρέατα ψημένα στα κάρβουνα.
Έχουν φυσικά χειροποίητα μπιφτέκια με φρέσκο δυόσμο, μπριζόλες χοιρινές αλλά και μοσχαρίσιες γάλακτος, λουκάνικα και παϊδάκια και όλα τα καλά. Σε σερβίρουν πάντα με χαμόγελο και σε ρωτούν τις εντυπώσεις σου. Στο τέλος, προσφέρουν καταπληκτικό δικό τους γιαούρτι με σπιτική μαρμελάδα, τι άλλο να ζητήσεις;
Στο όμορφο, μικρό χωριό Παναγιά, δεσπόζει η πασίγνωστη αλλά όχι τουστική ταβέρνα Ζέρζοβα.
Τι να πω για αυτή την εμπειρία: μια μικρή ταβέρνα σχεδόν υπόσκαφη, με χωριάτικο ντεκόρ, όπου θα γευτείς από αγριογούρουνο μέχρι χερίσια παραδοσιακά μακαρόνια με ντόπια μηζύθρα. Στην καρδιά μου έμεινε χαραγμένη η γεύση από τα ντόπια άγρια χόρτα και τη δική τους καταπληκτική φέτα. Ήταν από τις καλύτερες που έχω φάει!
Και το κοκκινιστά του, το μόσχαρι και ο κόκκορας ήταν λουκούμι, δεν έχω λόγια να περιγράψω την νοστιμιά τους. Ένα τόσο μικρό μαγαζί σε ένα μικρό χωριό, το οποίο επισκέπτονται πολλοί νέοι αλλά και μεγαλύτεροι για να δοκιμάσουν παραδοσιακές γεύσεις.
Και φυσικά φάγαμε όλο το ζεστό γαλακτομπούρεκο που μας πρόσφεραν στο τέλος,χωρίς γλυκό θα φεύγαμε;
Για καφέ, τσάι, φοβερά σάντουιτς και λουκουμάδες, τα βράδυα που το στομάχι δεν άντεχε επιπλέον φαγητό πήγαμε στο καφέ 4 Εποχές και στο καταπληκτικό καφέ Αντίκα στη Δημητσάνα. Στο πρώτο μικρό μαγαζάκι φάγαμε πολύ νόστιμα κλαμπ και στο δεύτερο ήπιαμε σανγκρία. Εδώ εκτός από την ξεχωριστή διακόσμηση με τα παλιά ποδήλατα και τις μοτοσυκλέτες, απολαμβάνεις και χειροποίητα γλυκά παρέα με ωραία μουσική.
Το πρώτο μου travel blog τελείωσε χαρούμενα, με ωραίες συναντήσεις,
γλυκιές αναμνήσεις και την πεποίθηση ότι τα ταξίδια σε κάνουν να χαμογελάς!
Ευχαριστώ τον ξενώνα Εν Δημητσάνη για τη θερμή φιλοξενία του, που ήταν αφορμή για ένα αξέχαστο road trip στην ορεινή Αρκαδία, και θα σας έχω σύντομα προσφορές για τη διαμονή σας εκεί, που θα απολάυσετε ξεκούραση και περιποίηση.
Πληροφορίες θα βρείτε στο site:www.en-dimitsani.gr/, στη σελίδα τους στο facebook
στο λογαριασμό τους στο instagram.Θα χαρώ να μου πείτε την εμπειρία σας αν τον επισκεφθείτε.
